Łaski namaszczenia chorych powodują:

• zjednoczenie chorego z męką Chrystusa dla dobra chorego i całego Kościoła,
• umocnienie do przyjmowania po chrześcijańsku cierpień związanych z chorobą lub starością,
• przebaczenie grzechów, jeśli chory nie mógł go otrzymać przez sakrament pokuty,
• przygotowanie na przejście do życia wiecznego.

Aby nawiedzić chorego, obowiązkiem najbliższej rodziny jest zaproszenie kapłana. W mieszkaniu powinny być przygotowane: stół nakryty białym obrusem (w pobliżu chorego), krzyż i świeca oraz woda dla chorego.
W momencie wizyty księdza wszyscy domownicy powinni modlić się razem z nim o zdrowie dla chorego.

Sakramentu można udzielić w następujących przypadkach:

• w razie poważnej choroby, która może zagrozić życiu chorego,
• osobom w podeszłym wieku, których opuszczają już siły,
• przed operacją medyczną,
• powrót do zdrowia, jeśli to służy dobru duchowemu chorego,
• nieprzytomnym i psychicznie chorym, jeśli rodzina wie i może potwierdzić, że chory życzyłby sobie tego w warunkach normalnych oraz jest ochrzczonym i praktykującym katolikiem,
• sakramentu chorych można udzielać również dzieciom w sytuacji zagrożenia życia.

Pamiętajmy! Sakramentu namaszczenia chorych nie udziela się ZMARŁYM!